داشتن اقامت همزمان چند کشور، رویایی است که بسیاری از افراد برای بهبود کیفیت زندگی، فرصت های شغلی و دسترسی به خدمات بهتر به آن می اندیشند. در دنیای امروز که مرزهای جغرافیایی در حال کم رنگ شدن هستند، امکان برخورداری از اقامت در بیش از یک کشور، تنها به سیاست های مهاجرتی کشورها محدود نمی شود.
بلکه به یک استراتژی بلندمدت برای زندگی در سطح جهانی تبدیل شده است.
اما پرسش این است که آیا این امر ممکن است؟
چه کشورهایی چنین امکانی را فراهم می کنند و چه شرایطی باید رعایت شود؟
در این مقاله به بررسی شرایط اقامت همزمان در چند کشور خواهیم پرداخت و کشورهایی که این امکان را دارند معرفی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
تفاوت اقامت دائم و اقامت موقت
تفاوت میان اقامت موقت و اقامت دائم در نوع حقوق و محدودیت هایی است که برای افراد ایجاد می شود. اقامت موقت معمولاً برای مقاصد خاصی مثل تحصیل، کار یا سرمایه‌گذاری صادر می شود و محدود به یک بازه زمانی مشخص است که نیاز به تمدید دارد.
بیشتر مهاجران ابتدا اقامت موقت کشور مقصد را دریافت می کنند. اما پس از گذشت مدت زمان معین، مانند پنج سال در برخی کشورها، فرد می تواند درخواست اقامت دائم دهد که به او اجازه زندگی طولانی مدت و بدون محدودیت در کشور را می‌دهد.
در برخی کشورها، مانند امارات متحده عربی، اقامت دائم به مهاجران ارائه نمی شود. در حالی که در کشورهایی مثل هلند، با اقامت موقت چند ساله، فرد می تواند به اقامت دائم دست یابد.
اقامت دائم مزایای بیشتری از جمله امکان دسترسی به حقوق شهروندی را فراهم می کند. اما همچنان تابعیت به فرد اعطا نمی شود. مگر اینکه مراحل قانونی برای آن طی شود.
اقامت چند کشور را می توان همزمان داشت؟
تعداد کشورهایی که می توان اقامت همزمان آنها را داشت، به قوانین و شرایط هر کشور بستگی دارد. به طور کلی محدودیتی از نظر تعداد وجود ندارد. افراد می توانند اقامت موقت یا دائم چندین کشور را به طور همزمان داشته باشند.
البته به شرطی که این کشورها محدودیتی برای داشتن اقامت های متعدد اعمال نکرده باشند. برخی کشورها اقامت افراد را تحت شرایط خاص تمدید یا لغو می کنند، بنابراین بهتر است قوانین اقامتی هر کشور به دقت بررسی شود.
در هر حال، اقامت و تابعیت دو مقوله متفاوت هستند و داشتن اقامت در چند کشور به معنی داشتن تابعیت نیست.
در مورد تابعیت، قوانین پیچیده‌تری وجود دارد. برخی کشورها تابعیت دوگانه یا چندگانه را به رسمیت می شناسند.
اما بسیاری از کشورها چنین چیزی را نمی پذیرند. بنابراین، هنگام درخواست تابعیت جدید باید به قوانین کشور مبدا و مقصد توجه کرد، زیرا ممکن است مجبور به ترک تابعیت اولیه خود شوید.
موسسه ادب‌خواه با تیمی مجرب و حرفه ای در تمامی مراحل اخذ ویزای کشورهای مختلف همراه شماست. برای دریافت مشاوره و بهره مندی از خدمات ما، می توانید همین حالا با ما تماس بگیرید تا بهترین راهکارها را برای مهاجرت و اقامت خود انتخاب کنید.
شرایط و قوانین تابعیت مضاعف
تابعیت دوگانه به شرایطی اشاره دارد که فرد دارای تابعیت دو یا چند کشور باشد و بتواند از حقوق و مزایای هر دو کشور بهره‌مند شود. در بسیاری از کشورها، امکان تابعیت دوگانه وجود دارد و افراد می توانند بدون از دست دادن تابعیت اولیه، تابعیت یک کشور دیگر را نیز اخذ کنند.
این وضعیت معمولاً در نتیجه روش های مهاجرتی مختلف مانند اقامت کاری، سرمایه گذاری، خرید ملک، تولد، ازدواج یا روش های خود حمایتی به وجود می آید. با این حال، قوانین هر کشور درباره تابعیت دوگانه متفاوت است و باید با دقت بررسی شود.
پذیرش یا رد تابعیت دوگانه
برخی کشورها تابعیت دوگانه را به رسمیت می شناسند و اجازه می دهند که افراد هم تابعیت خود را حفظ کنند و هم تابعیت کشور جدید را اخذ نمایند. به عنوان مثال، کشورهایی مانند کانادا، بریتانیا، استرالیا و آلمان تابعیت دوگانه را پذیرفته‌اند. در مقابل، کشورهایی مانند ایران تابعیت دوگانه را به رسمیت نمی شناسند و اخذ تابعیت دوم ممکن است با مشکلات قانونی در کشور مبدا همراه باشد.
قوانین تابعیت در کشور مبدا و مقصد
اگر کشوری تابعیت دوگانه را بپذیرد، فرد می تواند از تمام حقوق شهروندی هر دو کشور بهره‌مند شود. برای مثال، فردی که تابعیت کانادا و آلمان را دارد، می تواند در هر دو کشور زندگی کند، کار کند و از خدمات دولتی استفاده کند. همچنین ممکن است بتواند در انتخابات هر دو کشور شرکت کند، مگر آنکه محدودیت های خاصی اعمال شده باشد.
در مقابل، اگر کشور مبدا تابعیت دوگانه را نپذیرد، فرد ممکن است ملزم به خروج از تابعیت اولیه شود. در ایران، طبق قوانین کشور، تابعیت دوگانه به رسمیت شناخته نمی شود. به این معنی که افراد باید یا تابعیت ایران را حفظ کنند یا به طور رسمی از آن خارج شوند.
تعهدات و وظایف در هر کشور
فرد دارای تابعیت دوگانه ممکن است مجبور باشد به تعهدات قانونی هر دو کشور عمل کند. به عنوان مثال، اگر فردی تابعیت ایران و کشوری دیگر را داشته باشد، از نظر قوانین ایران همچنان تابع ایران محسوب می شود و ممکن است تعهداتی مثل خدمت سربازی داشته باشد. این در حالی است که در کشور دیگر قوانین ممکن است متفاوت باشند.
استفاده از گذرنامه
افراد دو تابعیتی در هنگام سفر می توانند از یکی از گذرنامه های خود استفاده کنند. اما باید توجه داشته باشند که در برخی کشورها، قوانین خاصی درباره ورود و خروج وجود دارد. به عنوان مثال، در ایران، افراد ایرانی موظف هستند که از گذرنامه ایرانی خود برای ورود و خروج استفاده کنند، حتی اگر تابعیت کشور دیگری را داشته باشند.
محاکمه و قوانین کیفری
در صورت وقوع جرم، فرد دو تابعیتی در کشوری که جرم در آن رخ داده است، بر اساس قوانین همان کشور محاکمه می شود. به عنوان مثال، اگر فرد دو تابعیتی در آلمان زندگی کند و در آنجا مرتکب جرمی شود، بر اساس قوانین آلمان محاکمه خواهد شد. حتی اگر تابعیت کشور دیگری را نیز داشته باشد.
تابعیت دوگانه برای افرادی که به دنبال زندگی در بیش از یک کشور هستند، مزایای زیادی دارد. با این حال، قبل از اقدام به اخذ تابعیت دوم، باید قوانین هر دو کشور (مبدا و مقصد) را به دقت بررسی کرد تا از هرگونه مشکل قانونی و حقوقی جلوگیری شود. جهت مشاوره رایگان و کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان مجرب ادب خواه تماس بگیرید.
کدام کشورها تابعیت دوگانه ( دو تابعیتی ) را قبول دارند؟
برخی از کشورها تابعیت دوگانه را پذیرفته اند و هیچ محدودیتی برای شهروندان خود که دارای تابعیت دوگانه هستند، قائل نمی شوند. در این کشورها، افراد با تابعیت دوگانه از تمامی حقوق و مزایای شهروندی برخوردارند. جدول زیر برخی از این کشورها را نشان می دهد:
| اسپانیا | فنلاند | سوئد |
| فرانسه | سوئیس | آلمان |
| سوریه | یونان | ترکیه |
| مجارستان | انگلستان | ایسلند |
| ایالات متحده | ایرلند | وانواتو |
| آلبانی | اسرائیل | الجزایر |
| ایتالیا | آنگولا | جامائیکا |
| آنتیگوا و باربودا | کوزوو | آرژانتین |
| لتونی | لوکزامبورگ | استرالیا |
| مالاوی | باربادوس | مالتا |
| بنگلادش | مکزیک | بلژیک |
| نیوزلند | نیجریه | نروژ |
| بولیوی | پاکستان | برزیل |
| پاناما | بلغارستان | پرو |
| کانادا | فیلیپین | شیلی |
| پرتغال | کاستاریکا | رومانی |
| کرواسی | صربستان | قبرس |
| اسلوونی | جمهوری چک | آفریقای جنوبی |
| دانمارک | کره جنوبی | مصر |
آیا ایران دو تابعیتی را قبول دارد؟ قانون تابعیت دوگانه در ایران
در ایران، تابعیت دوگانه به رسمیت شناخته نمی شود. به این معنی که اگر یک شهروند ایرانی تابعیت کشور دیگری را اخذ کند، از نظر قوانین ایران همچنان تابع ایران محسوب می شود.
طبق قانون مدنی ایران (ماده ۹۸۹)، افرادی که تابعیت خارجی را بدون اجازه دولت ایران کسب می‌کنند، همچنان به عنوان شهروند ایرانی تلقی می شوند. بنابراین نمی توانند از مزایای تابعیت جدیدشان در ایران استفاده کنند.
- از دست دادن تابعیت ایرانی: اگر یک ایرانی تابعیت کشور دیگری را اخذ کند، از نظر ایران تابعیت او همچنان پابرجاست. مگر اینکه درخواست خروج از تابعیت ایران را رسماً ارائه دهد و این درخواست مورد تأیید دولت ایران قرار گیرد. معمولاً این روند پیچیده است و به راحتی انجام نمی شود.
- حقوق و مسئولیت ها: فردی که تابعیت کشور دیگری را کسب کرده است، همچنان در ایران از نظر قانونی به عنوان یک ایرانی شناخته می شود. باید به تعهدات خود به عنوان شهروند ایرانی، مثل خدمت سربازی (در مورد مردان)، عمل کند. همچنین نمی تواند در ایران از پاسپورت خارجی خود استفاده کند.
- محرومیت از بعضی حقوق: طبق ماده ۹۸۹ قانون مدنی، افرادی که بدون اجازه دولت تابعیت کشور دیگری را کسب کنند، ممکن است از برخی حقوق، از جمله داشتن اموال غیرمنقول یا برخی حقوق سیاسی در ایران، محروم شوند.
کدام کشورها دو تابعیتی را قبول ندارند؟
برخی کشورها تابعیت مضاعف را به رسمیت نمی شناسند و داشتن تابعیت دوگانه در این کشورها ممکن است باعث بروز مشکلات قانونی برای افراد شود.
در این کشورها، افراد ملزم به انتخاب یک تابعیت هستند. داشتن تابعیت دوم ممکن است به عنوان نقض قانون محسوب شود و حتی جرم تلقی گردد. در نتیجه، فردی که تابعیت کشور دیگری را اخذ کرده است ممکن است مجبور به ترک تابعیت اولیه خود شود.
به طور کلی، قوانین این کشورها برای جلوگیری از مسائل مرتبط با تعهدات دوگانه (مانند خدمت سربازی، مالیات، و حقوق سیاسی) این محدودیت ها را اعمال می کنند. کشورهایی که پذیرنده تابعیت دوگانه نیستند:
| آذربایجان | بحرین | چین |
| کره شمالی | عمان | امارات متحده عربی |
| قطر | عربستان | سنگاپور |
| مالزی | تایلند | ترکمنستان |
| ازبکستان | اوکراین | یمن |
| ویتنام | ونزوئلا | هند |
| کویت |
در این کشورها، قوانین سخت‌گیرانه‌ای نسبت به تابعیت مضاعف وجود دارد. افراد معمولاً ملزم به ترک یکی از تابعیت ها هستند تا بتوانند به طور قانونی در کشور خود یا کشور جدید اقامت داشته باشند.
مزایا و معایب تابعیت دوگانه
تابعیت دوگانه مزایای زیادی دارد. از جمله دسترسی به حقوق و مزایای قانونی و اجتماعی در هر دو کشور، امکان سفر و کار آسان تر در هر دو کشور، و بهره مندی از خدمات بهداشتی و آموزشی هر کشور. همچنین افراد می توانند در انتخابات سیاسی هر دو کشور شرکت کنند، به شرطی که محدودیتی وجود نداشته باشد.
اما معایبی نیز وجود دارد. از جمله احتمال پرداخت مالیات در هر دو کشور، مشکلات قانونی در صورت وجود تضاد قوانین بین کشورها و الزام به انجام تعهداتی مانند خدمت سربازی در هر دو کشور. برخی کشورها نیز تابعیت دوگانه را به رسمیت نمی شناسند و این می تواند مشکلاتی ایجاد کند.
سخن پایانی
در دنیای امروز که فرصت های زندگی و کار در سطح بین‌المللی رو به افزایش است، داشتن اقامت در چند کشور می تواند درهای بسیاری را به روی شما باز کند.
با بهره‌گیری از دانش و تجربه در زمینه مهاجرت، می توانید این فرصت‌ها را به واقعیت تبدیل کنید. زندگی ای با انعطاف بیشتر و امکانات گسترده تر بسازید.
امیدواریم با مطالعه این مقاله بتوانید دید بهتری نسبت به امکان اقامت در چند کشور و شرایط آن پیدا کنید. گام‌های اولیه برای شروع این مسیر را بردارید. برای راهنمایی بیشتر و دریافت مشاوره تخصصی و رایگان با همکاران ما در ارتباط باشید.
سوالات متداول
بله، برخی کشورها اجازه دریافت اقامت دوم و حتی بیشتر را می دهند. این امر بسته به قوانین هر کشور و شرایط فردی متفاوت است.
کشورهایی مانند پرتغال، اسپانیا، کانادا و برخی کشورهای حوزه کارائیب برای دریافت اقامت دوم گزینه‌های مطلوبی به شمار می‌آیند.
داشتن اقامت در چند کشور به شما این امکان را می‌دهد تا از مزایای زندگی، کار و تحصیل در کشورهای مختلف بهره‌مند شوید. همچنین به خدمات بهداشتی، اجتماعی و حقوقی بیشتری دسترسی پیدا کنید.
بیشتر بخوانید:
کشورهایی که تابعیت خاک دارند و از این طریق اقامت می دهند؟
کشورهایی که با تولد فرزند اقامت می دهند؟
فرم مشاوره
برای اطلاع بیشتر از شرایط اخذ ویزا، اپلای و … این فرم را تکمیل نمایید تا کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس حاصل فرمایند.
فرم مشاوره
برای اطلاع بیشتر از شرایط اخذ ویزای و اپلای این فرم را تکمیل نمایید تا کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس حاصل فرمایند.
